BON en oppasdienst

Dit weekend was de allereerste ledenvergadering van de BON (Beter Onderwijs Nederland). In de krant las ik dat inmiddels 400 docenten lid zijn en men niet alleen wil zeuren. "Voor je het weet zijn we de VOL, de Vereniging van Ontevreden Leraren, en dat is toch niet de bedoeling."

In de krant las ik ook dat BON wil meedenken over de verbetering van het onderwijs. In de kantlijn staat dat de leraar slechts procesbegeleider is en er vooral meer structuur en meer nadruk op vakinhoud nodig is. Waar gaat dit over, dacht ik.. dat is toch de rol van een docent??? Zorgen voor structuur (veiligheid), oog hebben voor het leerproces bij kinderen en weten wat er te leren is (vakinhoud)? Wie is daar op tegen dan? Het nieuwe leren, de directie, het CvB, de ouders...Niemand is het antwoord.

Het is ook geen adequate samenvatting van wat er mis of veranderd is in het onderwijs. Het gaat nog steeds om dezelfde waarden. We zijn wel aan het veranderen en dat maakt soms rare dingen in ons los. Misschien zegt deze eigen ervaring er wel iets over:

Zondag had ik oppasdienst in de Burgwalkerk. Voor mij is dat een uitgelezen kans om eenmaal in de twee maanden tussen de 0 to 4 jarigen te zitten. Ik vind het leuk naar die ukken te kijken en van daaruit te bepalen wat we gaan doen of laten gebeuren.

Maar....omdat de oppasdienst vaak rommelig verliep,heeft de coördinator besloten het anders aan te pakken. Gesteund door de jeugdouderling zet ze een plan op, waarin de oppassers worden uitgedaagd meer structuur in het werk te brengen. We krijgen boekjes, voorschriften en nog veel meer. Nu moet ik opeens verplicht voorlezen, terwijl ik dat anders doe als ik de kleuters even wil stilzetten. Nu moet er na een halfuur in de kring worden gedronken ook als we geen dorst hebben. Natuurlijk zingen we tenminste één (Cristelijk) liedje en daarna doen we een verwerking met een kleurplaat...

Ik lees alle instructie laat de voorbereidingsbijeenkomst aan me voorbij gaan en overweeg serieus te stoppen. Uiteindelijk doe ik dat niet en zo begon ik afgelopen zondag aan mijn eerste oppasdienst nieuwe stijl en de jeugdouderling kwam kijken.
Maar wat die ook zei en hoeveel instructie ik ook las, Arend bleef Arend: Ik wil eerst kijken en dan pas wat doen.

Nee, ik ben niet gek geworden, heb niet tegen alle ouders geklaagd over die idiote coördinator. Ik ben zelfs niet lid geworden van de vereniging voor BOD (Betere OppasDiensten). Ik heb wel even meegemaakt hoeveel moeite het mij kost om een idee van een ander te incorpereren.

Dat kan me niet alleen een betere oppasser maken maar ook een betere CvB-er.