Kun je boffen in het onderwijs?

Vorige week zag ik een journaal item over een onderzoek naar de vraag wat nieuwe werknemers in hun werk zoeken. De uitkomst: Nieuwe medewerkers kijken minder naar primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden maar willen vooral BOFFEN. Pardon?

BOFFEN staat voor Betekenis, Ontplooing en Fun in je werk...

Ik vind mezelf een BOFFER. In mijn werk fun genoeg. Werken in het onderwijs is in mijn ogen altijd van betekenis. Misschien nog meer als je voor de klas staat maar ook als CvB-er draag je, indirect, bij aan de ontwikkeling van jonge mensen. En omdat mijn loopbaan zo naadloos de organisatieontwikkeling heeft gevolgd, heb ik me steeds kunnen ontwikkelen.

Ik ben ook een BOFFER omdat ik zelf sterk hecht aan Betekenis, Ontplooing en Fun in mijn werk.

Als ik nadenk over mijn oorspronkelijke baan als leraar dan is het voor mij de vraag of ik dat een lange tijd zou kunnen doen. Het probleem zou niet de fun en de betekenis zijn. Zij zijn in die baan zo evident dat ik er soms naar terugverlang. Maar zou ik me blijven ontwikkelen?

Zijn het daarom ook deze items die om voorrang dringen in het personeelsbeleid van SSCO?

Gelukkig kan ik voor een gezonde work/livebalance thuis computeren, toch nog eens nadenken over een stomerij en een Albert Heijn op school???