Familie overeenkomst...

Afgelopen weekend stond in het licht van de verjaardag van mijn moeder. Tachtig is ze geworden en wat was het een leuk feestje. We hadden er een hele boerderij voor afgehuurd want als mijn moeder verjaard moet je toch al snel aan 100 mensen denken! Het hoeft geen betoog dat mijn moeder nog erg actief is en een grote vriendenclub heeft waarmee ze van alles onderneemt.

Naast veel vrienden bracht het feestje ook een groot deel van de familie bij elkaar. Ik vind dat naar mate ik ouder wordt, steeds leuker. Langzaam aan begin ik de overeenkomsten en verschillen te zien tussen al die mensen die uit dezelfde genenpoole stammen. Toen ik gister de foto's op mijn computer zette, zag ik opeens in twee plaatjes wat ik bedoelde.

....en ik maar denken dat mijn broer en ik zo van elkaar verschillen...

Klopt het wat je ziet... ?

Germien Kamphorst stuurde me gister een mailtje dat nieuwsgierig maakte. Ze schreef: In onze schoolcultuur is het niet de gewoonte om jezelf in de schijnwerpers te zetten. Maar dit wil ik jullie niet onthouden.

Hieronder het filmpje dat ze stuurde maar dan wel ff aangepast...




Germien vervolgde met: Mediawijsheid is een speerpunt in ons schoolbeleidsplan. Ik vind het belangrijk dat leerlingen leren dat met woord en beeld soms gemanipuleerd wordt. In Zweden staan ze wat dat betreft vierkant achter mij!

.. mooi gedaan Germien....deze "held" staat ook achter je!

Wat kan doelmatiger...?

De laatste weken ben ik wat meer dan gewoon op pad geweest. Bijeenkomsten in Utrecht, Groningen en Amsterdam brachten me naast de file ook het contact met anderen. Leuk om te zien hoe mensen met elkaar aan dezelfde agenda bezig zijn maar dat totaal verschillend aanvliegen!

Ik was op pad rond de thema's lerarentekort, curriculumontwikkeling en kwaliteit. In de combinatie zit een toekomst die dichterbij is dan iedereen denkt: "Hoe gaan we straks met minder docenten kwalitatief goed onderwijs verzorgen?"

Natuurlijk piept iedereen dan over ELO's, zelfstudie en nog wat van die dingen. De werkelijkheid van alle dag staat daar echter ver van af. In een van de gesprekken vertelde een collega dat hij had waargenomen dat een prima docent, je weet wel zo een die een feilloos gevoel heeft wanneer hij een leerling moet verder helpen, totaal de weg kwijt was in een nieuw digitaal lokaal. Hij dacht dat alles vanzelf zou gaan nu de computers het hadden overgenomen maar niks leek minder waar. Ook met digitale middelen hadden leerlingen aandacht en nabijheid nodig. De docent in kwestie moest opnieuw leren zijn feilloos gevoel te ontwikkelen in de nieuwe omgeving.

De menselijke maat in het leren verandert dus niet en hoe ga je dat dan doen in een veranderende omgeving met steeds minder docenten? Gaan we de weg van het WO & HBO waar college, werkcollege en individuele momenten zich afwisselen en het werk van professionals ook wordt bepaald door de opdracht onderzoek te doen en daarover te publiceren? Gaan we de weg van het ROC waar steeds meer leren plaats vindt in de praktijk omdat het effectiever en effcienter is? Doen we beide of doen we nog wat anders?

We moeten in ieder geval aan de slag met de vraag: "Hoe halen we uit een onderwijseuro meer rendement met minder mensen die beter betaald krijgen en aantrekkelijk werk hebben?"

Ik leg het nog een keer uit....

Vandaag was tweede kamerlid John Leerdam (PvdA) op bezoek in Overijssel. John had interesse in de wijze waarop bibliotheekvernieuwing in Overijssel en Gelderland wordt aangepakt. Knappe vent die wegwijs in de wereld ideeën heeft voor een beter land en meer samenhang in wat we doen.

Hij was te gast in de vestiging Zwolle Zuid van de Bibliotheek Zwolle. Daar vertelde Tineke van Ham uiteraard enthousiast over haar ideale bibliotheek. Over de 40% stijging van gebruik, over de bijna 1.000 nieuwe leden! en over de enthousiaste reacties van de inwoners.

Ik mocht ook aanschuiven om te onderstrepen met welke visie we de samenwerking met de bibliotheek zijn ingestapt. Hoe leerlingen en medewerkers vanuit school boeken lenen bij de bieb en bij het zoeken van informatie gebruik maken van de zoekmachines en informatiebronnen van de bibliotheken. Zo is onderwijsvernieuwing nauw gelieerd aan bibliotheekvernieuwing. Belangrijk om deze beleidsterreinen vanuit het ministerie te vervlechten.

Op de foto zie je me daar mee bezig. Ik herken me er zelf in .... iets achterover en altijd die hand..."Ik leg het nog een keer uit" Alsof ik er verstand van zou hebben!

Dat bleek even later toen ik samen met Mark Deckers ontdekte dat JenaXL bovenop de nieuwe bibliotheek in Zwolle Zuid ligt. Contacten waren er nog niet maar wel aanstaande. Zo leer je op alle niveaus van zo'n bezoekje uit Den Haag.

Nooit groter dan jezelf...

De laatste dagen schreef ik aan de strategie voor 2010-2015. Spannend werk dat ik gelukkig niet alleen hoef te doen. Sterker nog het afgelopen jaar hebben we iedereen binnen Landstede uitgenodigd mee te denken en een bijdrage te leveren. Dat is ook nodig om meer dan 2000 mensen de gelegenheid te geven contact te maken met de keuzes van de organisatie.

Ja, zo groot is de club inmiddels. Achter 2000 medewerkers gaan nog veel meer deelnemers schuil en voor hen bestaan we. Wat zijn dan de goede keuzes en welke dingen moet je niet doen? Een mooie puzzel die we samen zijn aangegaan en die ik met mijn collega's nu bij elkaar mag brengen.

Opvallend in allerlei sessies is, voor mij, dat mensen heel vaak dezelfde dingen zien en dezelfde dingen van waarde vinden. Het gaat dan om thema's als aandacht, belangstelling en verantwoordelijkheid maar ook in het beeld van wat er in de samenleving is en zal veranderen, treffen mensen elkaar.

Het helpt enorm als je rond strategie met elkaar dezelfde taal ontwikkelt. Zo zijn bij ons verbinding, vakmanschap en verantwoordelijkheid dragende begrippen geworden. Er zullen vele interpretaties van zijn maar bijna iedereen heeft er van gehoord en er een (eigen) beeld bij.

Toch kan ik er ook wel eens mee zitten. Als ik werk aan de strategie, heb ik het in zoveel diversiteit over eenheid in keuzes. Hoe bepalen we dan keuzes die er op alle niveau's toe doen? En anders gezegd: "Helpt al dat grote denken, in het werk van alle dag?"

Als ik dan op een verjaardagsfeestje mag noteren hoe gedacht wordt over grootschaligheid, waterhoofden en politbureaus, zakt mij ook wel eens de moed in de schoenen. Waarom heeft iedereen naast een collega toch ook een vijand nodig en wat maakt dat dan van het geheel....?

Over dat soort dingen kan ik hele zondagen nadenken maar gelukkig ging ik afgelopen zondag ook naar de kerk waar al mijn gepeins werd vastgelegd in een zin die ik opdeed in de preek van de ochtend: "Denk groot, maar nooit groter dan jezelf" Een mooie oproep voor de menselijke maat in het eigen denken!

Geenstijl - Politie

Het afgelopen weekeinde vond een oplettende student een strikt vertrouwelijke map met daarin de volledige risico-analyse van de vorige week gespeelde wedstijd Cambuur-Excelsior. In plaats van naar de politie te gaan leverde hij de map in bij geenstijl.nl.

En even later waren delen te lezen op internet en ratelde de publieke opinie van onzorgvuldig handelen van de politieman die het dosier op het dak van zijn auto liet liggen. Natuurlijk is dat zo maar ik hoor niemand die zegt dat de student in kwestie er beter aan had gedaan het dossier in te leveren bij de politie.

Nee, bij de student won de sensatie van de norm. De norm? Ja, je weet wel wat je moeder je leerde: "Wat je vindt moet je teruggeven!" Geenstijl.nl zal dat inmiddels keurig hebben gedaan maar ondertussen ...

Is er wel wat mis aan het Taal en rekenonderwijs?

Al enige tijd is er veel te doen over het niveau van onderwijs op basisscholen en middelbare scholen. Zo is er discussie over of het rekenonderwijs op basisscholen wel goed is en heerst er de algemene mening dat het taal- en rekenniveau van scholieren onder de maat is. Uit representatief onderzoek van Flycatcher blijkt echter dat het wellicht toch nog niet zo heel slecht gesteld is met de leerlingen wat betreft deze basisvaardigheden.

Tijdens representatief onderzoek van Flycatcher onder 1900 Nederlanders van 12 jaar en ouder zijn de respondenten 4 rekenvragen en 6 taalvragen voorgelegd. Deze vragen zijn verdeeld over drie referentieniveaus, namelijk wat men moet kennen en kunnen aan het eind van het basisonderwijs, aan het eind van vmbo/mbo2 en aan het eind van havo5/mbo4. Scholieren en studenten scoren, vooral wat betreft rekenen, beduidend beter dan de respondenten die geen onderwijs meer volgen. Ruim de helft van de scholieren en studenten (resp. 60% en 55%) heeft alle rekenvragen goed, terwijl dit bij slechts ruim een derde van degenen die geen onderwijs meer volgen het geval is. Bij de taalvragen heeft ruim een derde van de scholieren en studenten (resp. 36% en 34%) alle vragen goed, terwijl van de Nederlanders die geen onderwijs meer volgen ruim een kwart alle vragen goed heeft.

Beeld van taal- en rekenniveau scholieren
Hoewel scholieren beter scoren op reken- en taalvragen dan Nederlanders die geen onderwijs meer volgen, blijkt uit hetzelfde onderzoek dat de helft van de Nederlanders het taal- en rekenniveau van de leerlingen slecht vindt, vooral 50-plussers zijn deze mening toegedaan.
Drie kwart van de Nederlanders vindt dat het taalniveau van de scholieren achteruitgaat door het gebruik van MSN- en SMS-taal. Hoewel in de media ook vermeld werd dat het rekenniveau van de leraren onder de maat is, is dit volgens de deelnemers aan dit onderzoek een minder belangrijke reden voor het lage rekenniveau van de leerlingen. Ze kennen het lage rekenniveau vooral toe aan het gebruik van rekenmachines en computers.

Klik hier voor de resultaten van het onderzoek.

Zo zie je maar weer een mening is hardnekkeger dan de waarheid.

Eindelijk terug

Afgelopen vrijdagmiddag iets gedaan waar ik niet meer op had gerekend...

In februari 2007 schreef ik over het boekje "De creatie spiraal" van Marinus Knoope dat ik van Hendrik van Hoogmoed had geleend. Door zijn vroegtijdig overlijden en mijn onzorgvuldigheid kreeg hij het niet meer terug maar nu is het toch nog goed gekomen....

Vrijdag trof ik namelijk mijn nieuwe kamer aan het Rechterland opeens weer leeg aan. Het tijdelijk meubilair had plaats gemaakt voor nog uit te pakken dozen en de spullen van Kees waren verdwenen. Wat restte waren stapels troep en de vraag waar alles nu definitief moest komen.

Bij het inrichten kreeg ik het aanbod om een kast over te nemen van het secretariaat. Dat leek een goed idee omdat er nog wel wat boekjes moeten worden ondergebracht. Vrolijk begon ik met het sorteren en inpassen. Pas toen het boekje van Hendrik weer opdook in mijn handen en ik het terugzette in de kast, zag ik welke kast ik aan het inpakken was. Het was de oude kast van Hendrik.

Zo komt het boekje weer terug op zijn plek en heb ik pas nu de reactie van Rebekka gelezen bij de blog van twee jaar geleden!

Toeval bestaat niet! Ja, jochie dat zeg ik!

Paard achter de wagen...en allemaal de bok

Niets vermoedend luister ik vandaag in de auto naar de radio en ontvang het bericht dat vanaf woensdag a.s. ouders die willen weten of hun kind les krijgt van een onbevoegde leraar terecht kunnen op http://www.bevoegd.nl/. De site wordt geopend door minister Plasterk.

De bewindsman komt hiermee tegemoet aan een eis van de vorig jaar opgerichte actiegroep en vakbond Leraren in Actie (LIA). In een brief aan de vaste Kamercommissie voor Onderwijs pleitte LIA er zondag nog voor dat scholen moeten bekendmaken hoeveel docenten niet de juiste papieren hebben om voor de klas te staan. LIA vermoedt dat sommige scholen uit bezuinigingsoverwegingen opzettelijk te laag opgeleide docenten voor de klas, terwijl wel bevoegde leraren beschikbaar zijn. En scholen die wel kampen met een tekort aan gekwalificeerde leraren zetten onbevoegde docenten in om zo te voorkomen dat leerlingen naar huis moeten worden gestuurd.

Het zoveelste bewijs dat we definitief de weg kwijt zijn in Nederland. De minister van onderwijs levert transparantie op aandrang van een actiegroep... nieuw beleid is geboren! Iedereen kan zien hoe het is. Hoera, alles gaat goed!

Maar wie beter leest kan zien dat de gewenste transparantie voort komt uit de suggestie dat scholen sjoemelen en niet hun verantwoordlijkheid nemen. Ze zullen goede docenten wel buiten houden omdat ze te duur zijn en scholen zullen zich vast onvoldoende inspannen voor kwaliteitsverbetering. Ja hoor... natuurlijk....

Man vlieg toch op! Iedereen weet dat onderwijs mensenwerk is en dat goed toegeruste en ambitieuse docenten leerlingen verder helpen door hun talent te ontdekken en het tot wasdom te brengen. Natuurlijk gebeurt dat door de bank genomen door gekwalificeerde mensen en er zijn er ook die nog werken aan hun papiertje... Die laatste mensen verdienen vooral respect omdat ze naast een drukke baan ook nog studeren. Ze verdienen meer waardering dan ze van de suggestieve opmerkingen van hun vakbroeders van LIA ontvangen.

Net zoals ze een verstandiger minister van onderwijs verdienen dan de huidige! Ik heb hem nergens gehoord over enige nuance. Die moest komen van Sjoerd Slagter van de VO-raad en de AOB een redelijk onverdachte combinatie zou ik willen stellen in dit verband.

Bah! Nederland.. hou toch eens op met dat maatschappelijke wantrouwen te cateren! We worden er echt geen beter land van.

'Je ding doen' grootste taalergernis

De uitdrukking `je ding doen' is uitgeroepen tot de vaagste van 2009. Op gepaste afstand volgen 'een stukje', 'proactief', 'zeg maar' en `doorcommuniceren'. Vorig jaar kreeg iets 'een plekje geven' de twijfelachtige eer.

Een groep taaldeskundigen selecteerde vijftig woorden en uitdrukkingen uit de ingezonden taalergenissen. Ruim 1900 mensen deden in september en oktober mee aan de Vaagtaalverkiezing 2009, van wie vijftien procent de keuze op `je ding doen' liet vallen. Dit levert de titel vaagste vaagtaal van 2009 op: het gebruik van woorden en uitdrukkingen die onduidelijk, dubbelzinnig, misleidend, overbodig of storend zijn.
De uitslag staat op vaagtaal.nl, waar ook de resultaten van een enquête staan opgesomd. Hieruit blijkt dat mannen er geen bezwaar tegen hebben om ergens een plasje over te doen en graag 'hands-on' handjes en voetjes geven aan van alles. Vrouwen zouden zich mateloos aan deze `lichaamstaal' ergeren. Zij vinden tot grote ergernis van mannen juist een tot niets verplichtend 'oké' wel oké.

Vandaag directie overleg... Ik ben benieuwd: Hoeveel vaagtaal zal daar weer inzitten?