Toen ik ging studeren kreeg ik het eerste jaar een abonnement op dagblad Trouw. Het was een heel bezit voor een arme student. Na het eerste gratis jaar heb ik daarna graag gewerkt voor de leesbesteding aan het ontbijt. Dat maakt me al bijna 35 jaar lezer.
In de jaren 90 besteedde de krant als eerste aandacht aan de kwaliteit van scholen. Het was het begin van accoutability in het onderwijs. Dit Trouw onderzoek heeft mij en mijn huisgenoten menig verpeste zaterdag opgeleverd. Vooral als de resulaten van mijn school/scholen tegenvielen of als de buurman de zogenaamd beste was.... Je kunt niet altijd winnen weet ik nu!
Nooit heeft een van mijn scholen met enig initiatief Trouw weten te halen. Wel zag ik de laatste jaren in mijn krant artikelen verschijnen over schaalvergroting. Het zou leiden tot minder variatie en lagere betrokkenheid van ouders en docenten.
En dan gebeurt het toch. Vanmorgen lees ik over JenaXL de school die we gestart zijn op initiatief van ouders, konden starten omdat docenten enthousiast waren en wilden starten omdat we zoveel mensen troffen die allemaal wilden meedoen.
Die sfeer is in het artikel terug te lezen. Wat nu schaalvergroting leidt tot verminderde variatie? Schaalvergroting leidt tot besturen die een maatschappelijk initiatief kunnen omzetten naar een werkende school waarin docenten zijn toegerust en kinderen het goed hebben. Ik beschouw dat als mijn opdracht maar weet ook dat we dat als totaal onderwijsveld misschien nog moeten leren.
Ik ben daarom dubbel trots dat ik net als zoveel anderen ook een steentje mocht bijdragen aan JanaXL. Lees het hele artikel en je ontdekt meer over het waarom!
3 sep 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reactie(s):
Een reactie posten