Naar aanleiding van mijn blog van vorige week over vertrouwen , mailde iemand me met de opmerking dat ik dat geluid ook maar eens landelijk moest gaan afgeven. De inhoud was hem uit het hart gegrepen.
Nu doet zich in mijn werk regelmatig de mogelijkheid voor om iets te zeggen of een signaal af te geven. Dus zo gezegd, zo gedaan... Zo ontvingen Kees kortgeleden de onderwijsraad. Zij doen op dit moment onderzoek naar de vraag of grootschalige besturen de variatie in het onderwijs doen afnemen of juist doen toenemen. Daar vinden Kees en ik wel iets van. Begrippen als lokale verankering en schoolprofielen en onderwijsconcepten zoals VIA, TalentStad, Jenaplan en het Center voor Sport and Education maken duidelijk hoe wij als bestuur graag willen bijdragen aan variatie...
Om dat ook aan de onderwijsraad te laten zien ontvingen we hen in IJsselmuiden en bij het praktijkonderwijs in VIA. Om zo veel mogelijk afstand te nemen van het landelijk beeld dat bestuurders vooral in te grote auto's door de regio scheuren, had ik Kees voorgesteld met me mee te rijden in mijn ondermodale Fiat. Een geweldig idee tot dat bleek dat onze bezoekers per trein naar Kampen waren gekomen en ik hen achterin de krappe Fiat tussen locaties en terug naar het station mocht brengen. Maar ach: Het punt was goed gezet.
De gesprekken waren boeiend en het begrip vertrouwen kwam rond schaalgrootte en controle al snel om de hoek kijken. In dat verband heb ik ook zelf ademloos geluisterd naar de teamleiders die het woord voerden. Zij lieten zien zelf verantwoordelijk te zijn en te weten bij wie ze hoorden. De besturingsfilosofie van onze instelling hoefde ik niet uit te leggen, dat lieten zij zien. Wat was ik trots!
Vertrouwen moet je winnen en kun je krijgen door de goede dingen te delen. Besturen kunnen daarin bijdragen door de juiste mensen met elkaar in aanraking te brengen.
6 nov 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reactie(s):
Een reactie posten