Meer dan 15 jaar terug...

Toen ik het blogje over de volle kerk nog eens na las, bedacht ik me het volgende:

In 1991(?) bezocht ik een leergang "invoering basisvorming". Toen een hot-item in onderwijsland. In de aftrapbijeenkomst schetste de begeleider twee mogelijke aanpakken. In de eerste variant hield de rector een enthousiasmerend verhaal en bepaalde hij het team bij de eigen deskundigheid. Zij gingen de basisvorming vormgeven en werden gevraagd hun gewaardeerde inbreng te geven. In de tweede variant nam de directie stelling, liet een blauwdruk ontwikkelen door een werkgroep en gaf de gewenste inrichting mee aan het docententeam.

Ik weet nog dat ik met de eerste variant niets had. Ik vond het zwak en onvoldoende verbonden met de doelstelling. Nee, de basisvorming vroeg om een heldere stellingname die aanpak zou leiden tot loyaal participerende medewerkers...

Nu schrijf ik in mijn laatste blog over de samenwerkende kerken en zeg ik dat ik geniet van het proces en de particpatie van alle mensen.

Wat is er gebeurd...? Ben ik ouder en wijzer... of is het makkelijker om anderen te laten werken als je er minder verstand van hebt....?

Om met de Caluwe te spreken: "Ik ben van blauw via groen naar wit gegaan...