De laatste twee dagen ben ik tot niets in staat. Een letterlijk in mijn hand gebroken glas, maakt mij het werken onmogelijk. Zelfs typen wil niet echt en dus gebruik ik de TV. Ik vind dat een medium van niks omdat je er alleen maar achter kan zitten. Sturen, bewerken, scrollen, knippen en plakken? Het is niet mogelijk. Ik voel me terug gezet naar het begin van de jaren 90 en verveel me.
Nu heb ik niet veel te klagen. Deze dagen werd ook mijn schoonmoeder opgenomen in het ziekenhuis. In vier dagen verliep haar ziektebeeld van vage klachten tot een open hartoperatie met spoed. 82 jaar is ze en het afgelopen jaar leerde ze nog computeren met mijn kinderen....
Nu ik weer iets kan, keek ik nog eens naar de materialen van Wim Veen, de hoogleraar die twee weken terug kwam vertellen over mediawijsheid. In de balk hiernaast zie je een filmpje dat ik door hem heb neergzet op gizmoz. Allemaal flauwekul, zul je denken, maar ook de werkelijkheid van de kinderen die bij ons naar school gaan.
Nu ik me door mijn immobiele hand bewust ben van het verschil tussen TV en computer is het goed me te bedenken wat zij met dezelfde computer doen. Even een foto op loaden en je hebt zo een filmpje. Bij mij in een voorbereid filmpje maar het is ook mogeijk om zelf de tekst in te spreken....
Daar kun je allerlei leuke en minderleuke dingen mee doen. Door een verbod op mobieltjes zullen ze dat niet laten...maar wat doen we er dan wel mee? Alleen daarom wordt het al tijd voor een doorbraak van digitale middelen in het onderwijs. Alleen als mensen in contact zijn kunnen ze elkaar immers beinvloeden.
Daarom zeiden we vroeger al dat we moeten aansluiten bij de belevingswereld van het kind!
5 okt 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reactie(s):
Een reactie posten