Kom je hier werken?

Hoe aantrekkelijk is het onderwijs als werkkring? Een vraag die het afgelopen jaar regelmatig opspeelde en dan steevast werd gevolgd door een discussie rond de aanvangsalarissen. Oude denkwijzes voor een nieuwe generatie zoals blijkt uit het laatste onderzoek naar het werkbeleven van twintigers.

Driekwart van de twintigers vindt veertig uur per week werken onnodig, blijkt uit dat onderzoek. Jongerenonderzoeker Karin van Steensel concludeerde dat twintigers geen andere opdracht in het leven hebben dan gelukkig worden. „De generatie geboren tussen 1970 en 1989 is de eerste die het niet beter hoeft te hebben dan hun ouders”, verklaart Menno van der Veen (28) de parttimerstrend onder twintigers. Van der Veen is initiatiefnemer van de programmaserie ’Generatie 70/80’.

"Geld is voor hen dus geen motivatie. Werk is voor jonge mensen een manier van zingeving. Mijn vader zei altijd: ’Werk is niet altijd leuk. Daarom heet het werk.’ Maar voor de twintigers geldt veeleer: werk moet juist leuk zijn.” En twintigers willen creatief kunnen omgaan met hun eigen tijd. Negen tot vijf, veertig uur per week is passé. Met 32 uur werken in de week kun je eindeloos goochelen met je uren.”

Maar wat doen jongeren dan met al die vrije tijd? Van der Veen: „De hele dag blowen of computerspelletjes doen wordt niet cool gevonden. Sommigen schrijven in hun dagboek of doen iets van vrijwilligerswerk. Scholing en je zelf ontwikkelen is ook erg in.”

Het onderwijs kan juist in dit licht een aantrekkelijke werkgever zijn. Maar dan moeten we wel voorbij aan de ouderwetese arbeidsvoorwaarden die we hanteren. Ik kan me niet voorstellen dat een jong twintiger enthousiast wordt van ons taakbeleid of de rol van ons rooster. Nee, binnen komen, ruimte krijgen om je ding te doen, te scholen en te experimenteren bieden naar de behoefte van twintigers mogelijkheden. Hoe gaan we dat organiseren?