Ik dacht werkelijk dat we alleen parlementaire onderzoeks commissies hadden voor zaken die boven water moeten worden gebracht. Ernstige zaken die feitelijk het daglicht niet kunnen verdragen en daarom een zware aanpak vergen.
Vandaag hoor ik dat de PvdA in de Tweede Kamer een parlementair onderzoek wil naar de onderwijsvernieuwingen van de laatste jaren. Aanleiding is de kritiek op de laatste hervormingen in het onderwijs, het zogenoemde nieuwe leren. "Het parlementair onderzoek moet boven de recente hervorming gaan hangen en kijken naar structurele problemen bij onderwijsvernieuwingen", licht PvdA-Kamerlid Mariëtte Hamer woensdag toe.
Wat het stucturele probleem van onderwijsvernieuwing is?..... Misschien wel het feit dat we allemaal onderwijs hebben genoten en dus als ervaringsdeskundigen mogen zeggen hoe het moet. Ik vind het naar dat we als volwassen mensen onze eigen schooltijd idealiseren door te stellen dat toen alles goed was en doen of onze kinderen met dat aanbod van vroeger nu het beste af zouden zijn...
Vooruit laat mij dan ook eens... Ik heb nooit voldoende onderwijstijd gehad. Want wij hadden gewoon 30 lessen van 50 minuten en de laatste weken van het jaar werkte ik in de bollen. Over de gerealiseerde onderwijstijd wil ik al helemaal niet praten. Ik heb gespijbeld, tijdens lessen naar buiten gekeken, meiden versiert tijdens de lessen die uitvielen, gangen gedweild als ik niet te handhaven was en nog veel meer waar de club Meer Onderwijs Moet terecht van zegt dat het geen onderwijstijd is! Ik heb genoten: Ik was een puber en ik ben er door geworden die ik ben.
Onderwijsvernieuwingen gaan volgens Hamer structureel gepaard met problemen, waarvan het belangrijkste een gebrek aan draagvlak is. Ook zo'n kreet.... onderwijsvernieuwing is nodig omdat we inmiddels in de 21 e eeuw leven, werken met kinderen en professionals. Van die laatste groep verwacht ik dat ze durfen te experimenteren ten einde het grote talent dat in elk kind schuil gaat wakker te maken. Ik zie daar prachtige dingen gebeuren waar mensen terecht trots op zijn: Onderwijs is het mooiste wat er is. Nergens werk je met zo veel potentieel.
Over het nieuwe leren kwamen bij de scholieren- en studentenorganisatie Laks de afgelopen maanden veel klachten binnen. In de nieuwe vorm van onderwijs zou er te weinig aandacht zijn voor contact tussen docenten en leerlingen en voor kennisoverdracht. Te veel tijd in de nieuwe lesmethode zou zijn ingeruimd voor zelfstudie en het zelfstandig uitvoeren van opdrachten. Ja hallo, als je wat wilt leren, moet je zelf aan de slag. Lessen zijn daarbij dienstbaar maar maken kinderen niet wijs. Vroeger zei ik het al tegen mijn leerlingen: Jullie moeten aan de slag, ik heb al een diploma! Ik kan niet voor jou leren.
Hou toch op.... In het voortgezet onderwijs werken we met kinderen die zich tegelijk los maken en spiegelen aan de mening van hun ouders. Dat meet je niet in lestijd, draagvlak, schoolvorderingen en kennis.
In januari zeiden nog 330 oudleerlingen dat wij dat goed hadden gedaan en ons kunnen verbeteren. In ieder geval een uitkomst die laat zien dat het onderwijs van nu zinnige mensen oplevert. Wat is die nieuwe generatie slim als je ze vergelijkt met dat gezeur van hun ouders.
Of heb ik nu me zelf gediskwalificeerd?
1 feb 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reactie(s):
Een reactie posten