8 feb 2007

Organogram

Organogrammen. Wie kent ze niet... die eindeloze harkjes waarin mensen bovengesteld en ondergeschikt worden? Nodig voor de verantwoording, overzichtelijk maar ook een manier om het contact met elkaar te verliezen.

Als je kijkt naar mijn werk, dan stel ik vast dat ik samen met Kees verantwoordelijk ben voor een toko waar 8000 mensen werken. (Ja, in mijn ogen werken leerlingen ook..) Met slechts een aantal heb ik contact en ook dit blog zal dat niet verbeteren. Ik weet niet eens hoe het wordt gelezen!

Mensen werken niet in harken. Ze werken samen. In een werkkring waar ze elkaar kennen, reactie krijgen en zo weten wat ze zelf waard zijn en aan een ander hebben. Als je het zo bekijkt en dan nadenkt wat mensen nodig hebben, wordt duidelijk waarom we ons in school afkeren van harken en in teams willen werken.

Als dat een succes moet zijn dan kunnen we terug naar de basisbehoefte aan autonomie,betrokkenheid en competentie die Luc Stevens zo goed verwoord. Het geeft ook aan dat je hoge verwachtingen mag hebben van de mensen die je nabij zijn. De verbinding komt dan tot stand doordat bijna iedereen in verschillende kringen werkt en dus moet pendelen met informatie en zelf een verantwoordelijkheid heeft te delen van wat ie elders op deed.

Moeilijk...nee hoor.. een rector zit bij het bestuur in de rectorenraad en op school met de teamleiders....de teamleiders zitten aan tafel met de rector en met het eigen team.... De docent overlegt in het team en werkt met de leerlingen.

Hoewel we elkaar niet spreken hoeft de afstand niet groot te zijn. Als we maar goed meenemen en delen!

0 reactie(s):