Pubers

Mijn dochter is 13 en staat aan het voorportaal van de puberteit. Een fase waaraan de meeste mensen later in hun leven vaak terug denken. Het ankerpunt van je eigen persoonlijkheid?

Mijn dochter is nog niet aan de verkering en als ze dit leest zal ze zeggen "PaaaaaaaaaP!" (Een langgerekte kreet en vooral het teken om direct te stoppen).

Ze is ook musical-fan. Vorig jaar was ze nog kapot na de opvoeringen nu kan ze er al beter tegen en vindt ze een eigen balans tussen genieten en moe zijn. Hoe ze inmiddels geniet van haar vrienden is te zien op de foto's. Omdat ze de kleinste is, wordt ze vaak door de jongens opgetild en staat ze voorop de foto's. Het doet haar ego vast goed maar ze zal vooral ook groter willen worden!

Toen ik me dit zo bedacht, vertelde ik mezelf wat scholen vooral ook moeten willen zijn: Ontmoetingsoplaatsen voor pubers. Waar ze het leven aan elkaar leren en waarin wij voor de goede activiteiten, een kader en reflectie zorgen.

Een waardengemeenschap in de goede betekenis van het woord.

Canon

Vandaag zat ik bijeen met de LMA's die dit jaar werkten aan digitaal leerstofmateriaal. We zochten een vervolg van die activiteit. Dichter bij de school en meer gericht op de verandering in het denken bij collega's. Het is zoeken.... We bedenken workspaces, ELO's, ondersteuning en het belang van aantrekkelijk materiaal.

Vanavond, op het journaal, hoor ik het bericht over de canon van Nederland. Het woord 'canon' (met de klemtoon op de eerste lettergreep: cánon) heeft als betekenis 'regel, richtsnoer, maatstaf', en in die zin is het bedoeld: het geheel van belangrijke personen, teksten, kunstwerken, voorwerpen, verschijnselen en processen die samen laten zien hoe Nederland zich ontwikkeld heeft tot het land waarin we nu leven.

Op de achtergrond in het journaal lees ik nog net de URL mee: http://www.entoen.nu/. Mijn zoon, 11 jaar en geinteresseerd in geschiedenis, bezoekt de site en komt met verhalen terug. Samen bekijken we de website. Nederlandse geschiedenis in een notendop. Een geweldig startpunt om te leren begrijpen wie we zijn.

Ik vat samen:

• een canon voor alle Nederlanders als verhaal van het land dat wij gezamenlijk bewonen
• geen gesloten, maar een open canon
• geen lijstjes, maar vensters
• moderne technologie niet als bedreiging, maar als bondgenoot
• met grote aandacht voor de leraar "die tot leven wekken moet"
• geen dictaat, maar een gesprek met uitnodigingen aan de culturele wereld, markt en maatschappij
• de canon niet als een probleem, maar als een kans

Ga zelf maar kijken en zie dat het materiaal waarmee we met leerlingen kunnen werken al klaar staat.

Toneel

Zaterdag was ik de hele dag in de Stadsgehoorzaal. Inge en Deirdre vierden 20 en 10 jaar musicals op het Ichthus College. Ze deden dat met een reünie waarop ruim 60 deelnemers afkwamen.

's Morgens werd er geoefend onder leiding van Paula en Erik. Ik vond het een prachtig "leermoment". Niet alleen omdat deze twee zo uitdrukkelijk in de voetsporen van hun docenten stapten maar vooral ook om wat er in de groep gebeurde.

Omdat uit elke voorstelling maar een paar aanwezig waren, kwam het er op aan elkaar snel de fijne kneepjes aan te leren. Het enthousiasme en de snelheid waarmee dat ging, lieten mij zien hoe snel mensen van elkaar kunnen leren als ze hun passie (zingen) raken.

's Middags stapte de groep op het podium. Onder leiding van Floorke (nog zo'n kanjer) liet men ff zien wat een dagje oefenen betekent als musikaliteit en betrokkenheid aan elkaar wordt gekoppeld.

Groepsdynamica was niet voor niets een vak op de lerarenopleiding. Kippevel!