9 feb 2007

Onderwijs op niveau

Mijn jongste dochter heeft het " Nieuwste Kamper Dagblad" en schreef daar in:

Voor A. Runia die daar geïnteresseerd in is…

Het onderwijs moet op niveau, zo vinden velen. Als je niet zo goed kunt leren mag je niet bij de vwo 'ers zitten. Maar waarom? Het zou toch juist mooi zijn om elkaar te helpen en geholpen worden? Of vindt iedereen dat te veel gedoe?

Ik zit op het “klaverplein” (HAVO klas 1 & 2) op JL-1. In het begin vond ik het erg leuk op dat leerplein. Ik vond de manier van werken erg fijn en ik had de keuze uit “doen” of “leren doen”. Eerst natuurlijk leren om te doen, en dan pas doen. Maar nu is dat heel anders op het leerplein. Het is niet meer vrij, sterker nog; er zijn meer regels dan keuzes. Als je naar de ingang loopt van de lokalen vind je op de deur een lijst met “spelregels voor de leerlingen”. Er staan ongeveer 12 punten op waar je je aan moet houden. Een aantal voorbeelden:
  • niet met meer dan 2 personen in de WC (meneer van de Wolf gaat checken of er wel meer mensen zijn).
  • De eerste 20 minuten in stilte werken. Niet overleggen met medeleerlingen en geen vragen stellen aan de docent.

En zo zijn er nog tien. Ik vind het gewoon niet eerlijk. Je wordt er uitgestuurd als je iets aan iemand vraagt want je moet “stil” zijn. En je mag ook niet heel even rust nemen of gewoon zoals elk meisje je haar doen in de WC want dan mag je ook een uur gaan maken. Zelfs als je je huiswerk gemaakt hebt, mag je niet iets gaan “doen”. Nooit hebben we meer een leuk project of zo. Alleen maar werken uit boekjes in stilte. Goed, het zijn volwassenen dus dan doe je maar wat ze zeggen. Je doet de best om die docenten een beetje naar hun zin te maken. Maar als je nou eens iets af hebt , en dan vind je er niks aan en teken je eens wat in je boek dan zegt zo`n mens tegen je: “goh, wat doe je daar? Oooh! Tekenen!!! Dat moet je niet doen hoor, hier op deze school!”.
“nee mevrouw, het was maar heel even, ik heb de hele tijd gewerkt en…”
“Nou, volgens mij hoor je helemaal niet thuis op deze school als je alleen maar tekent!”.
“maar ik heb de hele tijd gewerkt!”
“je tekent nu toch?”
“ja, maar..”
“niks te maren! Je doet nooit wat!”
“nou, volgens mij hoort u hier niet thuis hoor, want je moet op een leerplein vrij zijn en niet een grote brei van regeltjes”
“… wat zeg je?”
“hmpf.. niks” want als je het nog eens zegt… dan wordt je er natuurlijk uitgestuurd!

Werken in een leerplein is wel werken in je niveau, maar ik denk dat je, als je van de school een groot leerplein maakt, ook wel allemaal een mooi niveau ontwikkelt: elkaar helpen en geholpen worden. En als je wil helpen of geholpen wil worden, wat voor zin heeft het dan om stil te moeten zijn…?

Mooi verhaal van een mooie meid. Je kunt goed zien hoe ze beter gaat schrijven als het verhaal haar in de greep krijgt. Ze kan wel wat!

0 reactie(s):