Deze weken voer ik een aantal functioneringsgesprekken. Heel verschillende gesprekken met heel verschillende mensen. Waardevolle mensen met capaciteiten en potentieel maar soms onzeker, teleurgesteld en op zoek.
In die gesprekken ga ik met iedereen net even wat anders om. Op zoek naar wat effectief is voor de ander. Ik zit immers niet in die gesprekken om het verleden te beoordelen maar juist om de toekomst te verkennen. Overigens wel op basis van wat we uit het verleden kunnen leren...Om die reden hecht ik aan feedback van anderen. Ze houden je een spiegel voor en leren je waar je aan kunt werken.
Als ik de rust heb, ontdek ik in alle gesprekken, wat ik noem, de kern van mensen. Zeg maar hun aard en eerste impuls. Het is deze kant van mensen die ik altijd kan vertrouwen. Ik hoef er als leidinggevende niet op te controleren. Het unieke dat God ons gaf.... en waardoor mensen van elkaar verschillen?
Natuurlijk zijn er ook de ambities van mensen. Als ze gevoed worden door een evenwichtig zelfbeeld is er niets aan de hand maar als de wens voor de toekomst ver buiten de kern van mensen ligt, weet je op voorhand dat er gedonder van komt.
Het moet gezegd: Zo snel kunnen mensen immers niet leren. Vaak is gezegd dat slecht 5% van ons gedrag door onszelf te veranderen is. De overige 95% is onze aard. Om die 5% te veranderen moeten we heeeeeel hard werken (onszelf geweld aan doen) Dat leren kan leuk zijn maar put ook uit en maakt moedeloos als we te ver van onze kern af zitten en hij dus weer boven komt.
Ik kan in dat verband ook wel lachen om me zelf. Ik vind dat ik over de jaren anders ben geworden maar ik voel ook dat nog steeds diezelfde Arend met z'n vingertje boven komen. Gelukkig zijn er mensen die me dat laten zien en ik hoop dat iedereen dat soort mensen in de omgeving treft. Het leert ons met een milde blik naar onszelf te kijken.
Veranderen is leuk maar we blijven wel onszelf.
27 sep 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reactie(s):
Een reactie posten