Mijn dochter is een van die spelers en als benieuwde vader meldde ik me tweemaal in het theater. Een keer om mijn dochter te zien en de tweede keer om naar het stuk te kijken. Ik was beide keren onder de indruk. Niet alleen door het spel maar vooral ook over wat er te horen was.
In het programmaboekje stond: "In de voorstelling gaan tien personages een onbekend spel in of beter, ze gaan het aan. De tien zijn gebaseerd op beroemde personen zoals Mozart, Hildegard von Bingen en Einstein en personages uit jeugdboeken zoals Alice, Erik en Madelief. Soms neem je je voor om helemaal opnieuw te beginnen, overal open voor te staan; helaas, of gelukkig, je neemt jezelf altijd weer mee. Dat overkomt ook de tien avonturiers: zij zitten opgescheept met een aantal karaktereigenschappen. Ook zij zijn niet altijd even blij met sommige kanten van zichzelf... "
Spannend gegeven en mooi uitgewerkt. Op vrijdag miste ik het begin en had ik de hulp van mijn zoon nodig om het verhaal weer op te pakken. Op vrijdag merkte ik dat het echt helemaal aan me zelf had gelegen. Kortom een stuk waar je je kop bij moet houden. Wel iets anders dan een doorsnee schoolmusical....
Zo kwam ik kijkend heel wat aan de weet over jeugd, over energie, over spelplezier, over verbinding en betekenis maar vooral ook weer over die dochter die er stond.
Dat zijn nu de uitdagingen die kinderen groot maken. Bekijk hier meer foto's
0 reactie(s):
Een reactie posten