Zondag keken we met de kinderen de foto's door. Voor hen is het moeilijk te herkennen wie wie is en ook mij valt het op dat we allemaal veel ouder zijn geworden. Natuurlijk de beide opa's kennen ze alleen van foto's dus dat gaat best. "Maar daar... die met die snor ..wie is dat?...is dat ome Rinus? Waar is dan zijn buik en waar is nu zijn snor?"
Ook ik krijg commentaar. "Ben jij dat? Wat was jij jong en dun...." En dan zegt de jongste: "Eigenlijk ziet alleen mama er nog net zo uit als toen!" Ik zie haar glimmen en denk bij mezelf: "Hij heeft gelijk en mocht het toch niet helemaal zo zijn dan is het het beste dat een man kan zeggen!"
Zo blijven mensen dus bij elkaar... met aandacht voor elkaar en op het goede moment het juiste compliment. En ja... ze is mijn grote liefde! Ik laat haar dat graag weten en jullie mogen dat hier best lezen!
0 reactie(s):
Een reactie posten