Als ik dichterbij kom, zie ik waarom. Vanuit het midden van de patio borrelt water op dat zich langs het oppervlak verspreid in twee richtingen. Het laagje water is als een film zo dun. Je kunt er rustig in gaan staan, zonder dat je je schoenen verpest.
Bij navraag blijkt dat deze waterbanen op de plek liggen waar eerder het riool lag. Eeen onverwachte verwijzing naar het verleden van het gebied.
Overigens is er niemand die er in gaat staan. Iedereen loopt er om heen of stapt er overheen. De reden waarom in het midden van de mensenmassa altijd ruimte blijft. Eigenaardig…. maar misschien niet helemaal geschikt voor middenscholen.
0 reactie(s):
Een reactie posten